A caeso matris utero.
Από το κόψιμο της μήτρας. Εκείνος που γεννήθηκε από την διάνοιξη της μήτρας, ο καίσαρας. Όχι ο Ιούλιος, του οποίου η μητέρα έζησε για να τον δει να τον δει να ηγείται στον Γαλατικό Πόλεμο (και άρα αυταπόδεικτα δεν μπορεί να υπεβλήθη σε καισαρική τομή, μια επέμβαση με τότε ποσοστό μητρικής θνητότητας 100%).
Γιατί όμως προσέδιδαν στον ηγέτη των Ρωμαίων τον τίτλο Καίσαρας;
Πρώτον, οι άνθρωποι γνώριζαν από πολύ παλιά ότι στο ζωϊκό βασίλειο υπάρχουν καταστάσεις που οδηγούν σε πλήρη αδυναμία τοκετού.
Δεύτερον, η ιδέα της γέννησης όχι από τη φυσική οδό, αλλά από την κοιλιακή, θεωρούνταν κάτι το εντελώς ασυνήθιστο, το εξωπραγματικό – κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηρίζει μια πραγματικά ξεχωριστή προσωπικότητα.
Οι τρεις μάγισσες στον πρόλογο του Macbeth προφητεύουν (μεταξύ άλλων) ότι ο ήρωας της ιστορίας θα πεθάνει από έναν άντρα που δεν έχει γεννηθεί από γυναίκα – κάτι που καθυσηχάζει τον δαιμόνιο Macbeth. Όμως ακόμα και στην εποχή του Shakespeare ο τοκετός με καισαρική τομή ήταν κάτι εξαιρετικά σπάνιο – ταιριαστό μόνο σε ξεχωριστούς ανθρώπους – όπως ο Macduff, που τελικά σκοτώνει τον Macbeth καθώς δεν έχει “γεννηθεί από γυναίκα”, αλλά “βγήκε με καισαρική τομή”.

Τρίτον, η ιδέα ότι κάποιος γεννήθηκε ανάμεσα σε ούρα (ουρήθρα) και κόπρανα (πρωκτός) δεν θεωρούνταν ταιριαστή για κάποιον ηγέτη.
Αυτό φυσικά δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μία θεωρία. Υπάρχουν πολυάριθμες άλλες εκδοχές για την προέλευση του τίτλου Καίσαρας.
Στο τεχνικό κομμάτι, τα βήματα στην διατέλεση της καισαρικής τομής έχουν αλλάξει αμέτρητες φορές στο πέρασμα χιλιάδων χρόνων, όμως η γενική ιδέα παραμένει ίδια: 1) Τομή – 2) Ελευθέρωση του Εμβρύου και του Πλακούντα – 3) Συρραφή (όσο κι αν φαίνεται παράξενο, το βήμα αυτό είναι το νεότερο και προστέθηκε πραγματικά πολύ πρόσφατα).
Η πρώτη σχετικά αξιόπιστη ιστορική αναφορά καισαρικής τομής στην οποία φαίνεται να επέζησαν τόσο η μητέρα όσο και το έμβρυο έρχεται από το 1500 και αποδίδεται στον Jacob Nufer. Ο Nufer, ένας ελβετός κτηνίατρος (στειρωτής γουρουνιών), λέγεται ότι έκανε επιτυχή επέμβαση στην ίδια του τη γυναίκα, η οποία έζησε μέχρι τα 77 έτη και μάλιστα γέννησε και άλλα 5 παιδιά με φυσιολογικούς τοκετούς.


Το “Εγχειρίδιον Μαιευτικής” με ημερομηνία έκδοσης 1849 ανήκε στον προ-προπάππου μου (ιατρός στο Βέρμιο). “Η πρόγνωσις της καισαρικής τομής είναι κακίστη, καθότι αι πλείσται των γυναικών, εφ’ων εγένετο η εγχείρησις αυτή, απέθανον ή ευθύς μετ’αυτήν, ή μετ’ολίγας ημέρας, αλλ’ ο εκ ταύτης κίνδυνος εμεγαλύνθη ίσως υπέρ το δέον παρά τινων λεγόντων, ότι εκ πεντήκοντα γυναικών, αίτινες υπέστησαν την εγχείρησιν ταύτην, αι τεσσαράκοντα εννέα απέθανον, και μία μόνον επέζησεν”.
Και φτάνοντας στο σήμερα, βλέπουμε ότι η καισαρική τομή έχει γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας, ίσως υπέρ του δέοντος συνηθισμένη (διαβάστε εδώ για τα οφέλη του κολπικού τοκετού).
Ο Δρ. Κολιτσιδάκης διαθέτει πλούσια εμπειρία σε τοκετούς υψηλού κινδύνου και έχει εργαστεί σε κάποιες από τις μεγαλύτερες μαιευτικές κλινικές της Γερμανίας με ποσοστό καισαρικών κάτω του 20%.
Ο Δρ. Κολιτσιδάκης δέχεται ασθενείς μόνο κατόπιν ραντεβού.
Καλέστε στο 2310344266, ή
Στείλτε Email στο apos.kolitsidakis@gmail.com

One thought on “Η Ιστορία της Καισαρικής Τομής”